Marlena Kowalewska: Problemy są, ale nie mamy na to wpływu

- Czerpię z tego jak najwięcej przyjemności, bo wiem, że już w takim składzie nie zagramy. Uwielbiam te dziewczyny, naprawdę są świetne i tym bardziej właśnie myślę, że co nam pozostaje? Cieszyć się z tego co robimy - mówi nam Marlena Kowalewska. Zobaczcie co jeszcze powiedziała rozgrywająca Grupy Azoty Chemika Police.

- O rany, ciężko powiedzieć. Zyskałyśmy na pewno pewność siebie. Też myślę, że jak przychodzą play-offy, to już tak wiem z doświadczenia, że każda z nas jakby wie o co gra. I jest taka motywacja nawet na treningach, właśnie na meczach, że nie ma osoby, która by spoczywała na laurach. Wszystkie zasuwają równo. No i stworzymy super zespół i to chyba jest najważniejsze.

- Dokładnie tak jak Pan mówi. Ja czerpię z tego jak najwięcej przyjemności, bo wiem, że już w takim składzie nie zagramy. Uwielbiam te dziewczyny, naprawdę są świetne i tym bardziej właśnie myślę, że co nam pozostaje? Cieszyć się z tego co robimy. Problemy są, ale nie mamy na to wpływu. Miejmy nadzieję, że odpowiednie osoby na stanowiskach starają się i zrobią wszystko co w ich mocy, żeby ten klub przetrwał, bo naprawdę jako klub jest super i bardzo trzymam za to kciuki.

- Chciałbym też Panią zapytać o pewną listę, którą ogłosił Stefano Lavarini, gronim 30 wspaniałych i tam znalazło się Pani nazwisko. Jak się to przekłada na Pani grę w tych finałach?Czy to jest dodatkowy kop, czy na zasadzie przyjemny dodatek do całkiem fajnego sezonu, czy też powód, żeby dać siebie jeszcze więcej?

- Powiem szczerze, że to jest na pewno bardzo pozytywna wiadomość, zwłaszcza, że po tych dwóch latach, gdzie była mnie obecna przez kontuzję, jest to pozytywny kop i motywacja dodatkowa, ale myślę, że na tym etapie rozgrywek to chyba nigdy mi do motywacji większej nie potrzeba.Ja po prostu lubię grać w środkówkę i cieszyć się tym przede wszystkim i też liczę na to, że w tym roku zdobędziemy ten medal i będzie super.

- Chciałem jeszcze zapytać o współpracę z Marco Fenoglio. Widzieliśmy Panią rozgrywającą z miejsca, czyli bez wyskoku, twardo na nogach. Dzisiaj było widać pewna dynamikę, luz oraz swobodę. Jak ocenia Pani tę współpracę?

- Ja osobiście mam wolną głowę jeśli chodzi o trenera, on mi ufa, kiedy ma jakieś wskazówki to oczywiście mi je przekazuje, ja go słucham i tak wygląda nasza współpraca. Już nie wrócę do nieskakania, myślę, że to był pewien etap w moim życiu, równie potrzebny, bo gdzieś tam mam wrażenie, że teraz też mi jest łatwiej, mogę wyskoczyć, nie muszę wyskoczyć, to też było dosyć rozwojowe, dlatego z tego się cieszę.

- Jeszcze na samym końcu chciałbym zapytać o Pani rozegranie, na pewno analizuje Pani to jak ustawiony jest blok przeciwniczek, nie mówię tylko o kontekście Rysic, ale też innych zespołów, od czego bardziej zależy dystrybucja piłek?Nie musi Pani zdradzać pikatnych szczegółów z własnej kuchni swojego szkoleniowca, natomiast czy to zależy bardziej od tego kogo ma Pani po przeciwnej stronie siatki, czy bardziej gdzie spadnie piłka?

- To od tego i od tego, tak naprawdę. Myślę, że pewną taktykę zawsze mamy, co wykorzystywać więcej, czego mniej w jakichś sytuacjach. Też sporo jest rozegrań na czuja, też patrzę mniej więcej jak się przysuwa blok, jak to wygląda i tyle.

Rozmawiał Radosław Dudek