Sauna niejedno ma imię

W każdym liczącym się hotelu znajduje się strefa odnowy biologicznej, w niej zaś minimum jedna sauna. Spotykane są również przy klubach fitness, siłowniach, a spotkać można – choć raczej w dużych miastach – specjalne kompleksy, w których to one grają główną rolę, w rozmaitych wersjach, różniących się wielkością, temperaturą, wilgotnością. Jakie więc są najpopularniejsze sauny?

Zwana także fińską - najbardziej klasyczna (samo słowo sauna pochodzi z języka fińskiego) i popularna. Zwana jest sauną suchą, ponieważ panuje w niej bardzo mała wilgotność powietrza. Zazwyczaj oscyluje w granicach 10%, przy temperaturze sięgającej 80-100 stopni. Dlatego też do sauny suchej wchodzimy po prysznicu i dokładnym wytarciu się, by rozgrzane krople wody nie parzyły skóry.

Wykonywana jest bardzo podobnie, jak sauna sucha, czyli z drewna. To najbardziej naturalny i sprawdzony budulec, używany zarówno przy saunach wewnętrznych jak i ogrodowych (polecany producent saun ekologicznych to https://sauna.pl).

Różnicą jest jednak wilgotność, która wynosi około 30-40%, oraz temperatura, oscylująca około 80 stopni. W takiej saunie zbiera się sporo pary – powstaje ona z polewania gorących, nagrzanych kamieni wodą. Wystarczy chochelka wody, by nagle saunę wypełniły kłęby pary. Tu uwaga – polewać należy ostrożnie, nie pochylając się zbyt blisko kamieni, bo uderzenie pary jak gorące i odbierające oddech w piersi.

Czasem, niesłusznie, zwana sauną parową. A czasem, już jak najbardziej słusznie – łaźnią rzymską, stamtąd bowiem się wywodzi. Używano jej już w starożytnym Rzymie, gdzie kompleksy łaźni były miejscami pozwalającymi spędzać nawet wiele godzin. Na przemian na kąpielach w łaźniach i basenach, przechadzkach, rozmowach, a także filozoficznych dysputach, z których Rzym owym czasem słynął.
Różnica między łaźnią parową a sauną, suchą czy mokrą, to przede wszystkim wilgotność. Może ona dochodzić do 100%, czyli całe pomieszczenie jest wypełnione niemal nieprzeniknionym kłębem pary. Niższa jest też temperatura, ta bowiem może wynosić 40-60%. Takie warunki w zasadzie wykluczają użycie drewna, łaźnie parowe wykonuje się więc z ceramiki, ławy pokrywając najczęściej mozaiką, czyli malutkimi płytkami, o wymiarach około 2x2cm.

Są to trzy najpopularniejsze sauny, jakie spotykane są najczęściej w obiektach hotelowych. Czasem towarzyszą im tak zwane sauny na podczerwień. Przez jednych chwalone, przez innych niegodne nazywania mianem sauny, wykorzystuje się tam bowiem nie piece, a promienniki promieniowania podczerwonego.

Powyższe sauny i łaźnie mogą występować w wielu odmianach, różniących się wystrojem i wykorzystywanymi materiałami dodatkowymi.

Są sauny solne i świerkowe, są chlebowe i kwiatowe, są łaźnie błotne i tureckie... Takie jednak mają na swoim wyposażeniu nieliczne obiekty i mało które domy prywatne. W tych ostatnich sauny pojawiają się coraz częściej. Przeznaczane jest na nie osobne pomieszczenie lub stanowią wydzieloną część łazienki. Mogą mieć nawet postać drewnianych domków saunowych (jak w ofercie sauna.pl), które bardzo udanie zdobią ogrody i posiadłości.

Bo niezależnie od tego, na którą saunę czy łaźnię się zdecydujecie, to każda ma dobroczynny wpływ na zdrowie. Regularne z niej korzystanie podnosi odporność organizmu i jest zalecane w wielu schorzeniach (choć przyznajmy też, że przy części stanowczo wzbronione).

Zaletą posiadania sauny w domu jest zaś po prostu jest dostępność, zawsze i na każde zawołanie. Ogranicza także przebywanie w skupiskach ludzkich, na co, w dobie COVID-19, każdy zaczął zwracać uwagę.